Beni neden öldürüyorsun Anne?
Yüzümden hiç eksik olmayan, tebessüm için mi anne?İnsanları kandıramayacak kadar, iyi niyetli olduğum için mi?
Doğaya, hayvanlara zarar veremeyecek kadar, merhametli olduğum için mi?
Gösterilen en küçük bir ilgiye, dünya dolusu sevgi gösterdiğim için mi?
Seni huzur evine bırakamayacak kadar sevdiğim için mi?
Mutluluk kaynağım, güvendiğim yegane el olduğun için mi?
Yoksa sizden +1 değerle yüksek olduğum için mi?
Söylesene Anne;
Ölmeyi hak etmek için ben ne yaptım?
Evet,çocuk bekleyen annelerin en zorlu sınavlarından biri 2 li,3 lü, 4 lü testler. Bu testlerde duyulmak istenmeyen ise Down sendromu riski. Uzun zamandır araştırıp duruyorum.Peki rutin taramaların içeriğindeki risk ne anlama geliyor?
Tıp laboratuvarlarının bilgi sayfasından ulaştığım açıklama gayet net!
Down’s Sendromu İçin Tarama-Pozitif Sonucu Ne Anlama Gelir?
Tarama-pozitif sonucu Down’s Sendromlu bir bebek sahibi olma bakımından yüksek risk grubu içerisinde olduğunuz anlamına gelir. Yüksek risk grubundaysanız, size "TANI" amaçlı amniyosentez ve ya büyük ihtimalle koryonik villüs örneklemesi (CVS) önerilecektir.
Down’s Sendromu riski 200’de 1 ve üzerindeyse sonuç tarama-pozitiftir. Tarama yapılan yaklaşık her 20 kadından biri bu gurubun içinde yer alır.
Tarama-pozitif sonucu alan çoğu kadının bebeği Down’s Sendrom’lu değildir. Örneğin, Down’s Sendromu sonucu tarama-pozitif olan 20 kadından yalnızca bir tanesinin bebeği Down’s Sendrom’ludur.
Tarama-Negatif Sonucu Ne Anlama Gelir?
Eğer dörtlü test sonucunda Down’s Sendromu riski 200’de 1’in altındaysa, ya da AFP seviyesi ikinin altında ve gebelik evrenizin normal seviyesinin yarım katıysa, sonuç tarama-negatif’tir ve tanı amaçlı testler genellikle önerilmez.
Tarama-negatif sonucu Down’s Sendromlu ya da açık nöral tüp defektli bebek sahibi olmanızın az olduğu anlamına gelse de, bu anomalilerden birinin mevcut olması olasılığını tamamen yok sayamaz.
Güvendiğim uzman doktorlardan aldığım bilgiler doğrultusunda, şu sonuçları çıkarmak yanlış olmaz diye düşünüyorum.
- Taramalar "TEDAVİ" değil, tamamen "TANI" amaçlıdır.
- Pozitif sonuçta ki yanılma oranları çok fazla. Bu küçük olasılık bile anne-bebek ilişkisine zarar verecek kadar büyük bir yıkıntı nedeni.
- Tanın pozitif çıkması, doğum öncesi ve sonrasındaki herhangi bir tedaviyi kapsamıyor.
- Amniyo sıvı alımı başlı başına bir stres kaynağı. Getirdiği diğer riskleri söylemiyorum bile. Hedeflenen tek şey ise, TANI.
- Pozitif'in yanı sıra, negatif durumda da yanılma olasılığı devam ediyor. Tek fark; çocuk doğana kadar anne mutlu, çocuksa huzurlu oluyor. Olasılıklara değil; birbirlerine adapte oluyorlar.
Bu son cümle deki "nazik tıbbi vahşet" hakkı, annenin ruhuna saplanmış bir hançerdir.
Bütün bunlar, bizden sadece +1 kromozom değer farkına sahip bir bebeği (olasılıkla dahi olsa) istiyor veya istemiyor olmamız.
Peki bu olasılık, onu güvendiği, bağlandığı bebeği, sığındığı annesinin rahminden(Arapça da RAHİM kelimesi merhamet anlamına gelir) parçalayıp almayı meşrulaştırıyor mu?
Peki sağlıklı dünyaya getireceğinizi düşündüğünüz bebeğiniz, engelli olarak doğmuşsa onu da katletme hakkımız var mı?
İyi bir hamilelik ve sağlıklı bir doğum geçirdiniz. Fakat sonraki yıllarda, çocuğunuzun bir sakatlık durumu oldu. Onun yaşamını sonlandırmayı da düşünür müydünüz?
Son iki sorunun cevabı asla diyenler için soruyorum, anne karnındakiyle bunların farkı ne?
Bize yük olması, hayatını sevmemesi, gibi düşüncelere katılmıyorum.
Anne ve babalarına, uyuşturucu,alkol,itaatsizlik gibi sorunlarla ömür boyu yük olan çocuklar,
ince hesap yapan zeki-seri katiller,
kaslarına tezat beyinleriyle, zayıfları ezerek geçinen zorbalar,
milletin emeğinin üstüne konan akıl küpü dolandırıcılar,
çalarak çırparak kazanan çevik bedenliler....
topluma yük daha nice sağlıklılar.
Dikkat edin! Bunların hiç birisinde Down sendromu görülmemiştir. Sorun her ikisin de de eğitim. Peki bu ayrımcılık niye?Diğerleri sadece sağlıklı diye mi yaşama hakları var?
Bir insanın sağlıksız ya da sana göre eksik olması öldürülme hakkı verir mi?
Anlamadığım, Daha doğmadan; kendini tanıtıp sevdirmeye bile fırsatı verilmeyen bu savunmasız yavruyu ,+1 ihtimal için annesinden kopartan, (soğuk tıbbi terimlerle açıklanamayacak kadar vahşi) bu prosedür; Nasıl insani görünür?
Asıl vahşi olan ise bu tercihi tonlarca duygu ve sorumluluk karmaşası altında ezilen annenin tercihi gibi göstermek.
Hiç bir anne o kadar zahmetini çektiği çocuğunun elinden alınmasını istemez. Fakat güvenmiş olduğu kurumlar, sorumluluğu paylaşması gereken aile ve toplum bireylerinin annenin bilincine uyguladığı baskı; kendi sorumluklarını üstlerinden atma gayretinden başka bir şey değildir. Bu kabaca suçu, en zayıfa atmaktır.Yazının uzunluğundan ötürü sizden özür dilerim. Fakat bahsettiğim hayatlar, anlık kararlarla dünya yüzü göremiyorlar. Maalesef bunun gibi hassas- vicdani kararlar yerine verilen, akli-mantıki kararlarla, dünyamız vahşet yerine dönüştü. Anlık karar vermeden önce kendimize zaman tanıyalım.
GÜLHANIM POLAT
gucaliskan@hotmai.com
Yorumlar
Yorum Gönder